Ona söyleyecek çok şeyim vardı oysa ki...
Merhabalarla başlayan,
Hoşçakallarla biten sohbetleri sevmedim hiç bilirsin.
Planladığımız gibi olmuyor elbet hiçbirşey
Tıkanıveriyor insan, karşısında görünce.
Zaten gelmedi de....
Son zamanlar epeyce yoruldum sevgisiz günlük
Sigarayı üç pakete çıkardım gene,
Saç sakal bir hayli uzadı,
Kalabalık düşüncelerimin içinde yalnız kalmak,
Ve karmaşık düşlerimde onu aramak yordu beni.
Yediğin her yemekten aynı samansı tadı almak
Doyduğunu, acıktığını kestirememek gibi bir şey bu
Gerçi sen nereden bileceksin ki ?
Sen hiç acıkmazsın ki.
Anlıyacağın onsuzluk ağır geliyor sol tarafıma
Birde bensizlik var ki onu hiç sorma zaten
Bulamıyorum onda kaybolan beni
Seni de epeyce boşladım biliyorum
En buhranlı zamanlarımda baş ucumda durduğunu
En zor anlarımda yanımda olduğunu unutamam şüphesiz
Sen benim en eski dostumsun...
Sana yazmadığım zamanlarda çok fazla günah işledim
Çiçeklere küfrettim,
Ay ışığını katlettim, odama ışık sokmadım
Hayvanları sevmedim hiç
Asi şiirler yazdım...Yaktım sonra hepsini yerine gitmeyince
Tanrıyla konuştuğumu söyledim insanlara
Dindarsın, aferin dediler.
Tanrı benimle konuşuyor dedim
Şizofrensin, git tedavi ol dediler.
Bende seninle konuşayım dedim,
Tıpkı eski günlerdeki gibi.
Eee sen neler yapıyorsun görüşmeyeli
Biraz bana kendinden bahsetsene.
Ne o? sustun gene...
Sahi neden hiç konuşmuyorsun ?
Hep ben konuşuyorum sen dinliyorsun...
Barış ERKİN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder